۶ خرداد ۱۳۸۸

دلتنگی ها

این روزها همزمان با نزدیک شدن به پایان تحصیلات دلتنگی های ما نیز رو به افزایش است. نه تنها کار روی تز پایانی تمام وقت ما را پرکرده است و هیچ فرصتی برای گشت و گذار و سفر باقی نگذاشته است بلکه دلمان نیز هوس بازگشت به وطن دارد. درست حال و هوای زمان آمدن به مالزی را پیدا کرده ایم و هر روز به خود می گوییم ما که تا چند ماه دیگر عازم ایران هستیم پس این مدت را نیز تحمل می کنیم. به هر حال این روزها روزهای سخت و طاقت فرسایی است. روزی به انتظار راه افتادن چرخ کارهای مربوط به تز بودم و امروز به شدت زیر بار آن در حال کار شدید و طولانی هستم. امید که همه دانش پژوهان موفق و موید باشند. انشااله